Κωμόπολη χτισμένη στις πλαγιές του Ομβριανού βρίσκεται σε απόσταση 39 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη και έχει 2.710 κατοίκους σύμφωνα με την πληθυσμιακή απογραφή του 2011. Η Γαλάτιστα είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της Χαλκιδικής και έχει αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα στον κάμπο της αλλά και μέσα στο χωριό. Στον Πύργο υπάρχουν εντοιχισμένα αρχιτεκτονικά μέλη Χριστιανικού ναού.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει για τον επισκέπτη η αρχιτεκτονική των παραδοσιακών μακεδονίτικων σπιτιών του χωριού, σπίτια δίπατα, διαμπερή με εσωτερικό μπαλκόνι και προσανατολισμό προς τον κάμπο.Η Γαλάτιστα έχει πολλές εκκλησίες και εξωκλήσια όπως ο Άγιος Δημήτριος, η Αγία Παρασκευή, ο Άγιος Νικόλαος, η Παναγία και ο Άγιος Πρόδρομος. Χάρη στο βουνό της η Γαλάτιστα έχει και πολλές βρύσες ξεχωριστής ομορφιάς όπως η βρύση του Αγίου Γεωργίου και η σέρβικη βρύση. Αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα αποτελεί το Δημοτικό σχολείο, στη δυτική πλευρά του χωριού. Πέτρινο, δίπατο με μεγάλες αίθουσες και αρκετούς βοηθητικούς χώρους, όπου κατά καιρούς φιλοξενούνται αξιόλογες εκθέσεις.Το όνομά της η Γαλάτιστα το οφείλει, όπως μας λέει η παράδοση, στη βασίλισσα Γαλάτεια και στον άνδρα της Ανθέμιο, που της έχει δώσει το όνομα Ανθεμούς.

Στα όρια των νομών Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης βρίσκεται ο Οικισμός Αγίας Αναστασίας που ιδρύθηκε το 1979. Αποτελείται από τρία τμήματα, Α, Β και Γ και καταλαμβάνει έκταση που ανήκε στην Μονή Αγίας Αναστασίας από δωρεά της αυτοκράτειρας του Βυζαντίου Θεοφανούς, η οποία ίδρυσε την Μονή το 888 μ.Χ.

Στα νεώτερα χρόνια οι κάτοικοι της περιοχής αγωνίστηκαν κατά των Τούρκων στην επανάσταση του 1821. Όλα τα χωριά της περιοχής καταστράφηκαν από τους Τούρκους κατά την καταστολή της επανάστασης. Η αυτοθυσία και ο ηρωισμός του καπετάν Στάμου Χάψα ήταν συγκινητικός, καθώς αγωνίστηκε μέχρις εσχάτων για την σωτηρία των αμάχων, που είχαν καταφύγει στην Μονή Αγίας Αναστασίας. Στο πεδίο της μάχης, τη 10η Ιουνίου του 1821 σκοτώθηκαν οι αγωνιστές μέχρις ενός. Σήμερα στο σημείο αυτό έχει κατασκευαστεί μνημείο της θυσίας.

Τα τελευταία χρόνια ο οικισμός γνωρίζει σημαντική ανάπτυξη με αύξηση του αριθμού των μονίμων κατοίκων, οι οποίοι έχουν συμβάλει καθοριστικά στην αναβάθμισή του με έργα υποδομής, δενδροφυτεύσεις, ποικίλες δράσεις και εκδηλώσεις.

Είναι χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του βουνού Βίγλα σε υψόμετρο 938 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας. Κατά την πληθυσμιακή απογραφή του 2011 βρέθηκαν 391 κάτοικοι.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού βρίσκεται ένας τεράστιος πλάτανος, που είναι από τους μεγαλύτερους σε επίπεδο νομού και το 1976 κηρύχθηκε διατηρητέο φυσικό μνημείο. Στο χωριό βρέθηκε και το μεγαλύτερο κοίτασμα λευκολίθου της Ελλάδας. Επί σειράς ετών λειτουργούσαν μεταλλωρυχεία. Εξαιτίας του πολύ καλού κλίματος του χωριού, για πολλά χρόνια υπήρξε αποθεραπευτικό κέντρο.

Το Τ.Δ. Γαλαρινού είναι χτισμένο στην έφορη κοιλάδα του Ανθεμούντα. Κατά την πληθυσμιακή απογραφή του 2011 βρέθηκαν 332 κάτοικοι.

Πως έλαβε το χωριό το όνομα Γαλαρινός; Υπάρχουν τρεις εκδοχές: Πρώτη εκδοχή: από τη λέξη γάλα και το ρήμα «ρέω» προήλθε το όνομα (γάλα-ρέω) = Γαλαρενός και αργότερα Γαλαρινός. Δεύτερη εκδοχή: Στα Ν.Α. του Γαλαρινού υπάρχουν μεταλλεία χρωμίου. Από τις γαλαρίες τους έλαβε το όνομα «Γαλαρίες = Γαλαρινός». Τρίτη εκδοχή: Το όνομα Γαλαρινός προέρχεται από το Ρωμαίο αυτοκράτορα Γαλέριον και θέλει το χωριό με το όνομα «ΓΑΛΕΡΗΝΟΣ» και όχι «ΓΑΛΑΡΙΝΟΣ».

Το χωριό είναι χτισμένο στους πρόποδες του βουνού Κουρτίνα. Ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την πληθυσμιακή απογραφή του 2011, είναι 450 κάτοικοι. Τα Δουμπιά είναι γνωστά για την ομώνυμη πηγή μεταλλικού νερού, 2 χλμ. δυτικά του χωριού.

Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στο δάσος με τις αιωνόβιες βελανιδιές και στους 5 νερόμυλους ενώ παράλληλα, σε απόσταση 3 χλμ. βόρεια του χωριού, η διενέργεια ανασκαφών από την αρχαιολογική υπηρεσία έχει αποκαλύψει τμήμα της πόλης των αρχείων Καλινδοίων.